Afgelopen week werd ik gegrepen door een wel heel opvallende track op het www. Het klonk als een grote brok chaos maar tóch skipte ik terug omdat het kennelijk ‘iets’ met mijn oorschelp had gedaan. Op het eerste gezicht zou je leadzanger Stefan Burnett onder een brug verwachten, schreeuwend naar voorbij rijdende auto’s. Niets is echter minder waar. We hebben het hier over één van de grootste bloghypes van het moment.

“Death Grips. Het briest, het blaast, het spuugt, het slaat je om de oren en heeft een opruiende werking die je gevoeld kúnt hebben toen je voor het eerst Beastie Boys, Public Enemy of Rage Against The Machine hoorde. Intussen is Death Grips geen rap, geen hiphop, geen punk, geen rock, geen samplepop, geen noise en geen elektro. Maar wel zijn de dertien tracks op The Money Store ontstaan uit een giftig ruikend brouwsel waar al die hokjes in zitten gemengd op een manier die je zelden hoorde.” (kickingthehabit.nl)

Edit: terwijl ik dit schrijf kom ik erachter dat Death Grips maandag(!) in de A’damse OCCII speelt. Helaas is de Europese tour afgelast: “We are dropping out to complete our next album NO LOVE. see you when it’s done.”