Alweer de vijfde LP van de brit Kieran Hebden en zijn vierde op Domino Recording. Voor de liefhebbers van de tastbare versie van deze plaat is er de 12″ dubbelaar of de “ouderwetse” compact-disc. Steeds vaker kies ik voor de laatstgenoemde. Niet om de geluidskwaliteit, maar om de simpele reden dat ik een plaat in zijn geheel wil kunnen luisteren zonder deze om te moeten draaien. De CD is gehuld in een minimaal stukje kleurrijk uitvouwbaar karton met daarin een klein stukje papier met daarop de tracklist en beknopte credits. Weinig afleiding dus en des te meer aandacht voor waar het allemaal om draait; de muziek.

Verbaasd was ik over de soms toch wel negatieve reacties die ik las over dit album op het wereldwijde web. Vaak luisteraars die aangaven de nieuwe dansbare richting van Hebden niet te waarderen. Ik ken de vorige LP’s van Four Tet niet en kan dus ook met een totaal onbevooroordeelde blik luisteren naar dit album. Na het horen van de openingstrack was ik eigenlijk al verkocht; werkelijk alsof er een engeltje over je oren heen pist. Niet voor niets is de titel waarschijnlijk ‘Angel Echoes’; een plaat die opgebouwd is rond een in-stukken-gehakt  melancholisch vocal-sample dat zo vreselijk catchy is dat je eigenlijk niet wilt dat dit nummer ooit nog ophoud. Leuk detail is dat je na goed beluisteren van het sample ook de titel van het album kan verklaren.  Het geheel borduurt vervolgens via de single ‘Love Cry’  voort op de minimale vierkwarts ritmes van Hebden. Enige uitzondering is hier de track ‘This Unfolds’ waarvan de eerste vier minuten fungeren als een soort break op het album door zijn trip-hop-esque karakter. Ondanks het feit dat de nummers op de plaat veelal eenzelfde opbouw vertonen hebben ze één-voor-één een eigen identiteit. Vaak hoor je dat producers vervallen in het hergebruiken van bepaalde geluiden uit hun synthesyzer die het nou eenmaal goed blijken te doen bij het publiek. Hebden laat zich hiertoe niet verleiden en weet hiemee een boeiend stukje afwisselende muziek af te leveren. De kritiek dat de afzonderlijke nummers zich niet genoeg ontwikkelen deel ik enigszins; veelal lijken ze te eindigen zoals ze begonnen. Echter, schijn bedriegt toch veelal en in het minimale karakter schuilt dan ook de kracht. Dit is een album dat je veel vaker moet luisteren voordat je alle lagen in de muziek hebt ontdekt. Voor al jullie minimal en electronic freaks: koop dit album en geniet.

Four Tet – Angel Echoes by WeAreBlahBlahBlah