Geboren in Bosnië Herzegovina en woonachtig in London. Sinisa Tamamovic released al ruim tien jaar platen op een waslijst aan gerenomeerde techno labels en mag daar deze maand Christian Smith’s fameuze Tronic label aan toevoegen. Op de 4 tracks tellende Dreaming EP lijkt hij extra zijn best te hebben gedaan en met name de track “Moon Lights” is het vermelden hier meer dan waard. Sferische zweef techno of zoiets. Hulde.
Tussen het selfie- en kattenfilmpjesgeweld op Facebook is het af en toe wel erg fijn om gericht dingen te kunnen volgen, zoals ‘Hip Hop Collector’, een blog van een Belgische hiphopfanaat die meer dan 11,000 hiphopplaten (!) in zijn collectie heeft. Tussen het bekendere old school werk post hij soms een track of album cover die ik nog niet kende, zoals de totale nineties extravaganza op de hoes van UMC’s Fruits of Nature. Deze debuutplaat werd in 1991 uitgebracht op het befaamde Wild Pitch Records, waar ook onvervalst legendarische acts als Gang Starr, Main Source, O.C. en Lord Finesse hun debuutalbums op mochten uitbrengen. De gehele hiphopcatalogus van Wild Pitch werd in 2008 gekocht door een zekere Jay Faires en opnieuw uitgebracht; zo goed als niet verkrijgbaar via Spotify, maar gelukkig wel opnieuw vereeuwigd op cd en vinyl. De track One To Grow On was in 1991 goed van pas gekomen voor mij als 3-jarige peuter, maar anno 2017 maakt het me gelukkig ook zo blij als een kind.
Koning Rock & Roll is niet meer. Chuck Berry overleed afgelopen zaterdag op 90 jarige leeftijd in zijn geboortestaat Missouri. Veel van mijn muzikale helden zijn mede gevormd door deze legendarische gitarist en waren zonder hem wellicht nooit zo groot geworden. Zijn track “You Never Can Tell” (1964) hoorde ik voor het eerst tijdens de fameuze dansscène in kaskraker Pulp Fiction. Terwijl Uma Thurman en John Travolta er lustig op los swingen, schalt de typische Berry sound uit de speakers. Chuck R.I.P.
Chinese Man is een vierkoppige trip-hop formatie uit Frankrijk, volgt u het nog? Op hun laatste langspeler Shikantaza (2017) staat de uitmuntende instrumental “Maläd”. Dikke beats, samples en scratches maken deze track tot één van de betere op het album. De gebrekkig Engelse introductie van de Chileense regisseur en auteur Alejandro Jodorowsky is hilarisch en meesterlijk tegelijkertijd.
Terwijl ik vorige zomer de grote teleurstelling dat nachtcafé Mazzeltof dicht was stond te verwerken, hoorde ik plotsklaps behoorlijk wat rumoer aan de overkant van de straat. Voor ik het wist stond ik in het tijdelijke restaurant de Crazy Kreeft, waar de Disco Troopers achter de knoppen stonden. Zo maakte ik kennis met de muziek van DJ/producer Berry Juice, die met Down My Spine de intentie moet hebben gehad om feel good-muziek een hele andere dimensie te geven.