Een tijdje geleden heb ik mijn eerste draaitafel gekocht want ook ik ben één van die mensen die weer opzoek was naar het authentieke geluid van de krakende naald. Wanneer je een draaitafel aanschaft loop je natuurlijk altijd het risico om ouders te prikkelen hun oude vinyl van zolder te halen, zo ook de mijne… Gelukkig maar!

Het is alweer een poos geleden dat ik mijn vader zo zag genieten van muziek tot hij de naald op het originele vinylalbum Groeten uit Grollo van Cuby and the Blizzards uit 1967 legde. Natuurlijk heeft deze muziek voor mij minder emotionele waarde dan het voor mijn vader heeft, maar toch werden alle verhalen over overvolle dorpscafés, met een rook- en bierlucht waar het gemiddelde poppodium van vandaag de dag U tegen zegt, opeens een stuk duidelijker.

Het geweldige 6:54 durende “Somebody will know someday” reserveert het grootste deel van de A-kant en ik moet oppassen dat ik het niet grijs draai, anders ben ik bang dat vaders ook een heel andere kant hebben.. Één van mijn huisgenoten leest over mijn schouder mee en zegt; “mijn vader zou een moord doen voor deze LP.”