In Our Nature is na het succesvolle Veneer (2003) het tweede studio album van deze Argentijnse Zweed. Na hem live te hebben mogen bewonderen in de stadsschouwburg te Groningen was er voor mij reden genoeg om dit album blind te kopen. Gewapend met slechts een accoustische gitaar en bijgestaan door twee percussionisten bezorgde hij de schouwburg en mij kippenvel. Voor de kenners van het eerste album zal dit vervolg in eerste instantie klinken als veel van hetzelfde en eigenlijk is het ook niet heel veel meer dan dat. In het geval je het eerste album goed vond, zoals ik, heb je in dit geval geen reden tot klagen.
Het geheel borduurt rustig voort op zijn vorige productie; zweverige en melancholische klanken worden vergezeld door korte repeterende songtekesten en zorgen dat je voor heel even kan wegduizelen in gedachte. De nadruk ligt wel op het woord even, aangezien het album evenals zijn voorganger slecht een half uur duurt.  Tien nummers lang blijft het album, ook door de korte duur, interessant en stelt het geen enkel moment telleur. In tegenstelling tot Veneer staan er op dit album echter geen echte uitschieters, als “Slow Moves” en “Crosses” op het eerstgenoemde. Wel tovert hij wederom een bestaand nummer, in navolging van het nummer “Heartbeats” van The Knife, op fabuleuze wijze om in iets eigens. Ditmaal het nummer “Teardrop” van Massive Attack.
Over-all een meer dan goed album dat op de automatische piloot gekocht kan worden indien zijn eerste album in goede aarde viel!