Destroyer – Kaputt

 

Kaputt

Binnenkort gaan we lekker met z’n allen op zomervakantie. Eindelijk heb ik dan ook de tijd om alle uitgekomen nieuwe muziek van het afgelopen jaar wat nog op plank ligt, eens goed te beluisteren. En ik heb denk ik nog muziek liggen voor wel 8 vakanties…;-)
Eén daarvan is deze……een juweeltje! Al enige tijd uit in Amerika maar sinds kort ook in Nederland verkrijgbaar. En noordelingen opgelet……want ze spelen in Vera komende maand! (30 juni). Het is een zeer diverse plaat die mij gelijk terug doet denken aan een bepaalde sound uit de jaren 80. Stuk voor stuk slaan de nummers een andere weg in. Hij is overigens te beluisteren op de luisterpaal….
Ik was na 2 keer verkocht! Wat mij betreft wordt dit mijn plaatje voor deze zomer.

Bloody Britney

Afgelopen zondag had ik de grote eer om het podium te mogen delen met Bloody Beetroots Death Crew 77 tijdens de vijfde editie van het Clash festival in Groningen. Ik denk dat ik niet uit hoef te leggen hoe zo’n enorm dik optreden de heren daar deden…

Het laatste wapenfeit van de Italiaanse formatie is een remix van de nieuwe single van Britney Spears. “Afbreken en vanaf de grond weer opbouwen”, omschrijft producer en frontman Bob Rifo Cornelius zijn werkwijze. “Ik heb veel plezier beleefd aan het om zeep helpen van het oorspronkelijke liedje.”

http://youtu.be/_3jKsqGRAa0?hd=1

Diggy Dex – Links Rechts ft. Wudstik, Big2 & Skiggy Rapz

Ik stond een tijdje geleden in *ahum* De Tapperij in Groningen, toen ik werd opgeschrikt door een aangenaam geluid. De meest beruchte bierbunker van Noord-Nederland lijkt misschien niet de plaats waar je inspiratie op zou kunnen doen voor Lekkeretrack.nl, maar gek genoeg overkwam dit mij. Uit de wegens jarenlang misbruik krakende en piepende boxen klonk een zeer verdienstelijke beat van Nederlandse bodem. Erg funky in elkaar gezet en ondanks de Nederlander die z’n best doet om Engels te rappen, vond ik het toch de moeite waard om even te posten. Mede doordat held Big2 goed loopt te flowen!

Seal – Human Being

In Nederland vooral bekend van zijn debuutsingle Crazy en de Batman-theme Kiss from a Rose. Beide geniale platen, maar Seal heeft zoveel meer gemaakt dat nauwelijks bekendheid geniet. En het album Human Being is daar een goed voorbeeld van. In 1998 kocht ik dit album en na enkele malen van luistering verdween het in mijn platenkast om er vervolgens jaren niet meer uit te komen. En ik was niet de enige die dit album miste, want het album was in Nederland nauwelijks succesvol en alleen het nummer Human Beings zelf behaalde een enkele maal de muziekzenders.

En volledige onterecht… het is namelijk de laatste jaren een van mijn meest gedraaide albums geworden. En vooral omdat je het album wat tijd moet geven. De muziek is ontzettend verfijnd met veel detail en briljante teksten. En die teksten zijn echt knap. Er zijn weinig zangers die er mee weg kunnen komen om te zingen over de mensheid en het leven zonder dat het vervelend geneuzel wordt met levenslessen waar niemand op zit te wachten in muziek. Seal had natuurlijk al bewezen met Crazy dat hem dat wel toevertrouwd is, maar op dit album overtreft hij dat met meer nuance, meer rust en vele diepe lagen in de muziek.

Jónsi – Go

Op 23 november 2010 komt Jón pór Bigisson, lead-zanger en gitarist van Sigur Rós, de Oosterpoort te Groningen met een bezoek verblijden. Ik heb de betreffende avond de eer om deze ijslander als support-DJ te mogen vergezellen. Als ik de verhalen mag geloven moet dit een fantastiche avond gaan worden en ik heb om die reden zijn solo debuut Go van dit jaar aangeschaft. Tijdens zijn optreden op Lowlands vielen mensen elkaar huilend in de armen en zelfs een paar van mijn stoerste vrienden bekenden een traantje weg te hebben gepinkt bij het beluisteren van zijn album. Als dat maar goed gaat.

Na het album nu vijf keer beluisterd te hebben kan ik met recht zeggen dat dit album bij mij heeft moeten groeien. Het enthousiasmeerde mij niet vanaf minuut één en ik zeg het vaker; dit is vaak een goed teken. Met name het erg hoge en dramatische stemgeluid van Jónsi staat mij enigszins tegen, maar ik ben mij ervan bewust dat dit echt een kwestie van smaak is. In combinatie met de keuze van instrumenten als piano, clarinet en harp doet het album erg klassiek aan en muzikaal is er dan ook weinig op af te dingen. Naast de piano en harp maakt Birgisson gebruik van gitaar, glockenspiel, ukelele en sampler, die op hun beurt weer worden vergezeld door bombastisch klinkende drumpartijen en trombones.  De nummers “Boy Lilikoi”, “Tornado” en “Kolnidur” brengen mij het dichtst bij iets wat op huilen lijkt. Of ik de 23e van november ga huilen weet ik nog niet.

Boy Lilikoi – Jónsi by Iceland Music Export